Wyznaczona przez traktat wersalski granica wschodnia Rzeszy oddzieliła węzeł kolejowy Zbąszyń na linii Frankfurt – Poznań od Niemiec. Linie kolejowe, które łączyły się w Zbąszyniu z kierunku zachodniego, zostały przerwane i nie miały na terenie Niemiec żadnego punktu wspólnego. Odcinek Zbąszyń-Międzyrzecz również musiał być rozwiązany w 1920 roku. Poza tym po niemieckiej stronie brakowało stacji granicznej i celnej. Aby zlikwidować tę niedogodność, wybudowano dworzec towarowy Nowy Zbąszyń.
Nowy dworzec, który musiał powstać na pustym terenie, był ostateczną wersją opanowania kryzysowej sytuacji związanej w nieoczekiwanym powstaniem granicy Polsko – Niemieckiej. Odrzucono pierwotnie sugerowane plany, według których stacja graniczna miała powstać w Szczańcu, co mniejszym kosztem, pozwoliłoby linię kolejową Frankfurt – Poznań połączyć z pozostałymi utraconymi połączeniami. Problem z zapewnieniem komfortowego połączenia z Guben, miał być rozwiązany poprzez 9-kilometrowy odcinek toru, łączący stację Łęgowo Sulechowskie z dworcem granicznym w Szczańcu. Oddana do użytku w dniu 16.06.1919 linia kolejowa Sulechów – Świebodzin o długości 26.12 kilometra, przyczyniła się również do polepszenia komunikacji związanej z kryzysem granicznym po wschodniej stronie Niemiec. Inne odrzucone plany zakładały połączenie toru gubińskiego z wyżej położonym Frankfurt – Zbąszyń łącznicą tuż przed wschodnią linią graniczną pomiędzy Niemcami a Polską.
Galerie: Przeszłość kolei
Galeria: Przełączanie torów w okolicy Zbąszynka. Rezygnacja z odcinka toru wybudowanego w 1870 roku, na rzecz oddanych w 1925 roku, prowadzących do Zbąszynka nowopowstałych “łącznic”.
Ogólna organizacja ruchu w 1929 roku. Po lewej tory stare i nowe jednocześnie w użyciu. Połączenie do Poznania (Międzyrzecza) i do powstającego Zbąszynka, poprzez tymczasowy posterunek odgałęźny „Obra”. Do Międzyrzecza jeszcze połączenie tymczasowe poprzez przystanek Kosieczyn utworzony 01.03.1923 roku, ostatni pociąg tędy przejechał 30.04.1930 roku. Mapki środkowe pokazują rozwidlenie jeszcze czynnego starego toru i nowooddanej łącznicy do Zbąszynka. Nowy odcinek do roku 1930 jeszcze jednotorowy. Przystanek „Obra”, zamknięto w 1930 roku, po ostatecznym otwarciu dworca w Zbąszynku. Po prawej mapka pokazuje nowy tor długości 3200 metrów, łączący stopniowo oddawany dworzec w Zbąszynku. Ruch pociągów do Międzyrzecza do dnia 30.04.1930 odbywał się jeszcze przez tymczasowy przystanek Kosieczyn. Na ostatniej mapce dworzec graniczny w Zbąszynku już oddany do użytku.
Galeria: Likwidacja stacji Kosieczyn w dniu 30.04.1930 roku. Otwarcie dworca osobowego w Zbąszynku w dniu 14.08.1930 roku.
Po lewej mapka przedstawiająca tymczasowy przystanek Kosieczyn, czynny w latach 1923 – 1930. Zapewniał on komunikację osiedlającym się pierwszym mieszkańcom powstającego osiedla z Międzyrzeczem, oraz w kierunku Świebodzina. Połączenie to było czynne do 30.04.1930 roku. Mapka pośrodku z zaznaczonym przystankiem tymczasowym na dworcu towarowym, gwarantującym dojazd w kierunku Guben (Babimostu), czynnym w latach 1923 – 1930. W 1930 roku oddano do użytku dworzec osobowy, a o tymczasowych przystankach zapomniano. Przystanek nigdy nie był ujęty w oficjalnym rozkładzie jazdy. Trzecia mapka z 1930 ukazuje ruch pociągów skierowany do Zbąszynka, z chwilą oddania dworca osobowego w dniu 14.08.1930 roku.
Galeria: Pierwotna wersja połączenia Łęgowo Sulechowskie – Szczaniec i Łukowy odcinek, koło przyszłej stacji Kosieczyn, miały zagwarantować komunikację kolejową, po przerwaniu połączeń.
