10.8. Suwałki

22.02.1995

Ełk 22.02.1995. SU45-138

Pierwszy raz tu dotarłem 28.06.1987 roku, wracając z Elbląga, zaliczyliśmy nocleg w Braniewie. Spaliśmy w pokoju noclegowym nad stacją.
Następnego dnia dotarliśmy do Skandawy, było już późno, przed burzą. Po noclegu w Korszach pojechaliśmy do Gołdapi i Trakiszek gdzie parowóz nawracał i obierał kurs powrotny.
W Trakiszkach wykonałem pierwsze zdjęcia budynku. Zafascynowany pięknym dworcem, odjeżdżałem spokojny, wiedząc, że tu jeszcze nie jeden raz powrócę.
Podczas kolejnej wyprawy w te strony, zimą 1988 roku, powstały kolejne zdjęcia, pozwalające na refleksje po latach.
W 1990 roku towarzyszyła mi moja mama, która do końca swojego życia z sentymentem wspominała odwiedziny tych stron.
Ostatni raz tutaj byłem w dniu 23.02.1995, gdy tak w Suwałkach, jak i Trakiszkach wszystko było inne, a dotychczasowe uczucia związane z Suwałkami, Trakiszkami i całym tym terenem, pozostały już tylko we wspomnieniach.
Podczas każdego spotkania z Suwałkami, kierowałem się do Trakiszek, gdzie podczas czterech wypraw powstawały kolejne zdjęcia.

Połączenie Białegostoku z Suwałkami wymagało wybudowania toru z Kamiennej Nowej do Sokółki, gwarantując tym bezpośrednią komunikację Suwałk z Białymstokiem. Łącznica powstawała w trzech etapach na przełomie lat 1955 – 1965. Poniżej sytuacja od 1890 roku, uwzględniająca oddawanie do eksploatacji poszczególnych etapów połączenia kolejowego pomiędzy Suwałkami a Białymstokiem. Do 1945 roku, pociągi docierały do Grodna od strony Białegostoku i Suwałk. Po wojnie były cztery etapy odbudowy i modyfikacji połączenia z Suwałk do Białegostoku, do czego zmusiła nowa granica terytorialna pomiędzy Polską a Z.S.R.R. i Polska była zmuszona do wybudowania nowego odcinka toru po „przymusowej rezygnacji” z pierwotnego przebiegu linii.

Linia Suwałki – Grodno została otwarta w 1899 roku, pozostając w pierwotnej postaci do 1945 roku.
Potem z uwagi na nowo utworzoną granicę Polsko – Radziecką, w 1945 roku, ruch kolejowy poprowadzono tylko do Augustowa, w 1946 przedłużono do Jastrzębnej, a w 1956 do Kamiennej Nowej.
Z Kamiennej Nowej w stronę granicy państwa, wykorzystano jeszcze 4 kilometry starego toru, fragmentu dawnego połączenia w stronę granicy. Od tego miejsca, dalszy etap linii został już w 1945 roku unieruchomiony, zmuszając w ten sposób władze P.K.P., do budowy nowego odcinka toru Kamienna Nowa – Sokółka. W latach 1946 – 1955, ruch od stacji Suwałki odbywał się do Jastrzębnej, zmierzając docelowo do Kamiennej Nowej, która w latach 1956 – 64, pełniła rolę stacji końcowej, to jest podczas gdy trwały prace przy budowie odcinka toru łączącego Kamienną Nową (4 km. za nią), ze stacją Sokółka. Mapka po lewej ukazuje trzy wersje – projekty przebiegu trasy. Docelowo zrealizowano ten środkowy zaznaczony na czarno Kamienna nowa – Sokółka.
Projekt powstawał od dnia 30.03.1956 do 22.05.1957. Z uwagi na trudny bagnisty teren, odcinek z Sokółki do stacji Sidra o długości 19.2 km. oddano do użytku 17.12.1961 roku, natomiast Sidra – Kamienna Nowa o długości 22.64 km był gotowy 15.12.1963. W rozkładnie jazdy 1964/65, po nowym odcinku toru, zaczął funkcjonować ruch regularny pasażerski, to znaczy, że Suwałki uzyskały połączenie z Białymstokiem za pośrednictwem łącznicy o długości 41.3. kilometra.

Materiał dodatkowy

W galerii (link poniżej) znajdują się tabelki z rozkładu jazdy pociągów pasażerskich z roku 1964/65, z uwzględnieniem odcinka Kamienna Nowa – Sokółka w pełnej eksploatacji, tuż po oddaniu nowego odcinka toru, dzięki któremu Suwałki z Białymstokiem zyskały bezpośrednie połączenie,
oraz mapki, przedstawiające etapy przebudowy po 1945 roku torów, pomiędzy Suwałkami, Sokółką i Białymstokiem. Jak widać, ruch pociągów odbywał się w czterech etapach 1945 – 1964. Tuż po wojnie, torów nieczynnych było coraz mniej, a czynnych z każdym rokiem przybywało.