Pomimo że ze Zbąszynka tu daleko, docierałem do tego miejsca kilka razy już od czerwca 1987 roku i korzystając z życzliwości miejscowych kolejarzy, mogłem przenocować w pokoju na piętrze, dworca. Wykonałem tu zdjęcia oraz postawione sobie inne cele. Musiałem utrwalić te spotkania z tym odległym dla mnie od domu miejscem, oraz przedstawić innym materiał fotograficzny, jaki ponad 30 lat temu zdążyłem skompletować. Ostatni raz tutaj byłem w 1990 roku. Moje zdjęcia ukazują stację, która zachowała się w prawie niezmienionym stanie od czasów powojennych. Zaraz po 1945 roku, odbudowano zniszczony fragment dachu budynku od strony miasta. W wyniku przeróbki zrezygnowano z zegara, który zdobił okazały budynek. Podczas ostatniego wyjazdu, towarzyszyła mi moja mama z pieskiem, z którą przez długo wspominaliśmy spędzone tutaj kilka dni razem. Dzisiaj mam satysfakcję, że nie zostawiałem mamy w domu, już wtedy miałem świadomość, że pozwoliłem jej zobaczyć te i inne odwiedzone wspólnie tereny. Teraz po latach zostały tylko zdjęcia, oddające ówczesny widok dworca i okolic.
Galeria dworca w Gołdapi w latach 1987 - 90 (9-6-2)
Niżej mamy wybrane mapki (10-6-4)
Galeria linii Gołdap – Olecko w latach 1987 – 90 (10-6-3)
Niżej mamy wybrane rozkłady jazdy
Niżej galeria dworca do 1945 roku (10-6-1)
Niżej mamy stację Żytkiejmy w 1989 roku (10-6-7)
Mapka z 1925 roku, przedstawiająca projektowaną trasę z Gołdapi, przez Żytkiejmy i dalej do stacji Kalwaria. Nie myślano wtedy o docelowym przebiegu linii.
Węzeł i jego kształt w Gołdapi, był złożony i powstawał w różnych etapach. W roku 1945 dworzec się cieszył tylko linią do Olecka
Węzeł i jego kształt w Gołdapi, był złożony i powstawał w różnych etapach. W roku 1945 dworzec się cieszył tylko linią do Olecka.
Niżej mamy zdjęcia dworca w 2014 roku (10-6-8)
Plan sporządzony przez kolejarza z Gołdapi, gdy pierwszy raz dotarliśmy z kolegą do tej stacji w 1987 roku. Wtedy zagadki tego miejsca, były jeszcze nie ujawnione.
