Nigdy mnie tutaj nie było, ale od młodzieńczych lat, wymieniałem tą linię kolejową, jako jedną z nieczynnych i zamkniętych po wojnie, w dawnym P.K.P. Również kilka innych, tras kolejowych, wzbudzała wielką tajemniczość. Na dostępnej, starej mapie ściennej z 1960 roku, było kilka zapomnianych kolei, zaznaczonych przerywaną linią jako „rozebrane lub nieczynne”. Pośród „białych plam”, była też niżej przytoczona kolej, której ogólny ślad chciałem tu przytoczyć. Opis ma znaczenie symboliczne, ogólna wzmianka, jako kontynuacja tradycji poznawania i utrwalenia tego, co kiedyś było tajemnicze.
Kolei ta nie służyła długo Prowincji Posen. Właściwie nie prowadziła nawet do Steinau (Ścinawa), lecz łączyła się już z koleją Legnitz – Rawitsch (Leszno – Rawicz) w Krehlau (Krzelów), jednak jej pociągi dojeżdżały przeważnie do Steinau (Ścinawy). Trasa o długości 46.7 kilometra została otwarta 15.09.1916 – ruch towarowy i od 25.05.1917 – ruch osobowy. Linia ta była eksploatowana przez Kolej Legnitz Rawitsch (Kolej Legnicko – Rawicką).
Galeria - Zdjęcia do 1945 roku.
Galeria - Mapki zawierające opisywaną linię.
Plany stacji w Górze śląskiej.
Gdy w 1920 roku granica prowincji stała się granicą państwa, zaprzestano eksploatacji odcinka Leszno – granica (8.6 kilometra). Po utworzeniu granicy z 1920 roku, w 1922 roku, odcinek toru rozebrano. Jeszcze dostępne rozkłady jazdy pokazują ruch ograniczony do odcinka śląskiego. Również po 1939 roku nie doszło do uruchomienia ruchu pomiędzy Heinzendorf – Kraschen oraz Lissa (Heinzehdorf – Krzelów – Leszno). Ponadto kolei z czasem zachowała swoją nazwę: Lissa – Gohrau – Steiner Kleinbahn. Dopiero od 1941 roku nazwa kolei brzmi: Gohrauer Kreisbahn (Krzelów), może z przekonania, że Lissa nie może już być osiągnięte. Między Gohrau (Górą), gdzie kolejka miała własny dworzec a oddalonym o trzy kilometry Schlabitz (Sławięcice), był wspólnie wykorzystywany tor z koleją państwową Głogów – Bojanowo. Od roku 1920 kolejka kończyła się na kilometrze 46.73, (od chwili, kiedy węzeł Leszno został po Polskiej stronie granicy, dworcem końcowym stał się Heinzendorf) .
W 1928 roku, kolej miała 4 parowozy T3 wyprodukowane przez Orenstein & Koppel w 1915 roku, 1 wagon motorowy, 5 osobowych, 2 bagażowe oraz 55 pracowników. Wyprawiono 121174 osoby oraz 90682 tony towaru. Południowa część tej kolei, od dnia 25.03.1939, była używana jako „Górowska Kolej Mała Towarzystwo Akcyjne. Przed wojną przejeżdżało tutaj tylko pięć pociągów dziennie, wyłącznie w dni robocze. Podczas wojny, ruch był jeszcze mniejszy
Galeria - Rozkłady jazdy
